Frühling in Flims - 1

voorbeschouwing - deel 1 - 2 - 3 - 4 - 5

Afgelopen zaterdag ben ik teruggekomen van een weekje skiën in Flims, Zwitserland. Eerder heb ik al een algemeen verhaaltje over Flims gepost, en nu volgt het eerste deel van mijn reisverslag.

Vanuit het midden van Nederland is het naar Flims zo'n 900 kilometer rijden, voornamelijk over de snelweg. Na een uur of 10 rijden kwamen we dus al aan in Flims. De rit had nog wat korter kunnen zijn als we geen toeristische omweg hadden gemaakt langs het meer van Zürich. Deze rit was echter niet echt gepland. Maar ja, gewend aan het rijden in Frankrijk, dacht ik dat in Zwitserland een groen bord ook wel zou duiden op een B-weg. Die vermeed ik dus, met als gevolg dat we dus wél op een B-weg terecht kwamen...

Aangekomen in Flims kon je zien dat het kort tevoren nog had gesneeuwd. Dat leverde zondagmorgen onderstaande foto op vanaf het balkon.



Je ziet dat de sneeuwgrens iets boven de dorpskern lag. En dat er geen sneeuw meer zou komen deze dag, want de hemel was strak blauw.

Uitslapen was er deze week niet bij, want de liften begonnen al om half negen 's morgens te draaien.

Na eerst mijn skipas te hebben aangeschaft, ben ik met de stoeltjesliften naar Foppa, en vervolgens naar Naraus, omhoog gegaan. Je stap in in deze stoeltjesliften zonder ski's, die doe je in de bakken naast de stoeltjes. Het uitzicht uit de liften was meteen prachtig.


Uitzicht vanuit het stoeltje van Foppa naar Naraus


Uitzicht vanuit het stoeltje van Foppa naar Naraus - de Flimserstein

Vervolgens heb ik het kleine gondeltje naar de Cassons gepakt. Dit gondeltje is in 1956 gebouwd, en sindsdien niet vervangen. Echt een heel leuk ding. Als je een grotere rugzak bij je had werd die aan haken, buiten aan de achterkant van de gondel, opgehangen. Zo kon de capaciteit van 26 man + liftbediende optimaal benut worden. Later in de week, toen het rustiger was, was dit niet meer nodig.

Vanaf de Cassons lopen alleen maar zogenaamde 'freeride routes', ongeprepareerde pistes die wel door de pistedienst worden gecontroleerd. Het avontuurlijke hiervan werd me meteen duidelijk na aankomst op de Cassons. Niks geen vlak stuk om je ski's aan te doen, maar een spoor door de sneeuw om nog een stukje omhoog te lopen naar het begin van de skiroutes...



Eenmaal aangekomen op de top was het uitzicht werkelijk fantastisch.



Op onderstaande foto zie je de palen van het gondeltje links bij de rots.






Tsja, en daar sta je dan, nog geen meter geskied deze week en een fantastische afdaling voor je voeten.



Ik deed maar wel een beetje rustig aan, want hoewel er een laagje poeder lag, was de sneeuw eronder behoorlijk ijzig, en vol oneffenheden, want nooit geprepareerd. Dus regelmatig even gestopt om te genieten van het uitzicht, en op adem te komen.



Wat lager werd de sneeuw al wat zachter, en kon ik mooi mijn first tracks van deze week op de foto zetten.



Later deze dag naar de Vorab gegaan, een gletscher van 3000 meter hoogte. Met twee slepertjes kom je daar omhoog, en heb je ook een briljant uitzicht.



De sneeuw op de Vorab was perfect, en de blauwe en rode piste lekker ruim.

Na de Vorab langzamerhand weer teruggegaan naar Flims.

Tussen de Crap Sogn Gion en de Crap Masegn gaat een gondel op en neer, die ze geel-zwart geschilderd hadden, met de tekst 'School Bus' erop. Als school zó was geweest, dan had ik als puber geen enkel uur geskipt!
Op de foto is hij helaas niet zo duidelijk te zien.



Vanaf de Crap Sogn Gion zijn we naar Plaun terug geskied, met uitzicht op het dal van Flims.



Helaas gaan er vanaf Plaun geen dalafdalingen naar Flims, dus moesten we terug met de gondel...

Het was deze dag redelijk druk bij sommige liften. Maar de wachttijden vielen nog best mee, en wat me ook opviel was dat er veel minder voordringen was bij de liften dan in andere gebieden waar ik ben geweest.

Al met al was het een prachtdag, veelbelovend voor de rest van de week...