Thursday, March 22, 2007

Frühling in Flims - 2

voorbeschouwing - deel 1 - 2 - 3 - 4 - 5

In dit tweede deel van mijn reisverslag, dat op maandagmorgen begint, eerst een blik van het balkon.
Hoewel het appartementengebouw zelf redelijk ingebouwd is, heb je aan de zijkanten van het balkon toch een mooi uitzicht.

Vanaf het balkon

Deze morgen was het nog wel redelijk fris, maar de vers gevallen sneeuw die ik zondag nog op de foto kon zetten, was vandaag weg.

Vanaf het balkon

De eigenlijke skidag begon net als gisteren in de stoeltjeslift naar Foppa.

Vanuit het stoeltje naar de Foppa

Dit is de eerste lift van het skigebied van Flims-Laax-Falera, en is gebouwd in 1945. Volgens een inwoner van Flims die ik sprak, was het de eerste stoeltjeslift van Europa. Toentertijd hing het stoeltje niet haaks op de kabel, zoals nu, maar evenwijdig aan de kabel. Tijdens je gang omhoog had je dus uitzicht naar een zijkant, niet naar voren.

Vanuit dit stoeltje zag je links de 10 liggen, de dalafdaling naar Flims. Niet meer dan een wit lint door een bruine weide...

Vanuit het stoeltje naar de Foppa

Aan de rechterkant zag je de Flimserstein.

Vanuit het stoeltje naar de Foppa

En mijn ski's, want bij dit liftje, net als het volgende liftje van Foppa naar Naraus, moet je je ski's in daarvoor bestemde bakken steken. Helaas past een paar twintips er niet in, dus moet je ze er los van elkaar in steken.

Vanuit het stoeltje naar de Foppa

Toen het een keer wat drukker was heb ik dus met mijn ski's op schoot gezeten, omdat er geen skibak meer vrij was om ze in te doen.

Hier nog een filmpje vanuit deze lift.

Mijn plan was hetzelfde als gistermorgen: de Cassons op. Hiervoor nam ik het tweede stoeltje, waar ik geen foto's van heb. Dit stoeltje is ook vroeg gebouwd, al in 1947. Een jaar of 20 geleden hebben ze deze vervangen en de stoeltjes verkocht, met als gevolg dat je de stoeltjes van deze lift overal in het dorp in tuinen terugziet. Zo sprak ik een Zwitser die een stoeltje van deze lift kado had gekregen van zijn vrouw voor hun 20 jarig huwelijk!

Na het tweede stoeltje de gondel in naar de Cassons. Die was een stuk rustiger dan gisteren, een zondag met veel dagtoeristen. Toen draaide hij de hele dag, nu alleen ieder half uur een rit. Vanuit het gondeltje zag ik nog twee gemzen die ik helaas niet op de foto heb kunnen zetten.

Vanaf de Cassons

Bij de Cassons twee keer de 70 gedaan, de off-piste-on-the-piste route, die dit keer een stuk meer verspoord was. De eerste keer, toen de zon de bovenlaag niet had doen smelten, was hij kei en keihard.

Vanaf de Cassons

De 70 vanaf de Cassons - volop sporen
Sporen door de poeder van gistermorgen

De 70 vanaf de Cassons - het bergstation van het gondeltje
Sporen en het bergstation van de Cassons

De 70 vanaf de Cassons - sporen in de poeder
Sporen door de poeder van gistermorgen

De 70 vanaf de Cassons - het schattige gondeltje
Het gondeltje van de Cassons

Het gondeltje op bovenstaande foto, tussen Naraus op 1842 meter en de Cassons op 2675 meter, is al gebouwd in 1956. Het is nog steeds het originele gondeltje. Waarschijnlijk kan het nog een jaar of vier dienst doen, maar moet het dan vervangen worden. De kans is dan groot dat de nieuwe gondel 's zomers niet meer open zal zijn. Nu wordt er op de Cassons 's zomers nog volop gewandeld. En 's winters dus van de twee freeride routes geskied, en ook gebruiken veel parapenters hem om van op te stijgen.

Ik vrees dat als de gondel vervangen wordt het niet meer zo'n kleintje zal zijn, met plaats voor 26 man (m/v) en de bediener, met als gevolg dat de freeride routes een stuk drukker zullen worden, of zelfs weer gewone, geprepareerde pistes, zoals vroeger ook al het geval was. Persoonlijk zou ik dat wel erg jammer vinden - juist de rust en het avontuur van dit deel van het skigebied zijn prachtig.

De 70 vanaf de Cassons
Vanaf de 70 vanaf de Cassons

Na de tweede keer de Cassons te zijn afgedaald, ben ik naar Startgels geskied, het begin van de Grauberg gondel.

Bij Startgels
De Cassons vanaf Startels

Hierna ben ik richting Nagens gegaan en daar ondermeer de afdaling naar Plaun via de zwarte 25 gedaan. Deze dag was hij nog open (voor het laatst) maar met een waarschuwingsbordje dat er stukken waren met gebrek aan sneeuw. Toch was het een erg leuke afdaling.

Later op de dag nog het slepertje van Alp Dado genomen, waar je een mooie uitzicht had het dal van Alp Ruschein in, waar ik later van de week nog wel zou komen.

Bij het begin van het Alp Dado slepertje

Bij de top van dit liftje had je een mooi uitzicht op het dal tussen de Crap Sogn Gion en Nagens, en de berghellingen bij Mutta Rodunda en Nagens. Door dit dal loopt de rode 40.

Bij de top van het Alp Dado (en Treis Palas) slepertje

Hier een uitzicht vanaf hetzelfde punt, maar meer naar links, met de gondeltjes van de Fuorcla naar Crap Masegn en de Vorab.

Bij de top van het Alp Dado (en Treis Palas) slepertje

Later op de dag nog naar de Vorab geweest en terug via de 30 naar Nagens. Dit is een nogal vlak pad, maar je kan het natuurlijk altijd zelf leuk maken door ernaast te gaan skiën door de poeder.

De nogal vlakke 30 van Vorab naar Nagens - Katja in de poeder

Of je kijkt naar het uitzicht, dat wel heel mooi is.

De nogal vlakke 30 van Vorab naar Nagens

Of je maakt er twee filmpjes: 1 en 2.

Later ook nog een filmpje gemaakt op de blauwe 12 van Nagens naar het begin van de Mutta Rodunda lift. Hier spring ik ook nog tijdens het filmen, maar in het algehele getril en geschok valt dit niet zo op...

's Middags ook nog met de La Siala lift omhoog gegaan, een moderne stoeltjeslift, die deels wel over oude 'Eiffeltoren' palen loopt.

La Siala - oude palen

Na de hele dag lekker geskied te hebben, wilde ik vandaag de dag ook graag skiënd eindigen. Met een lift naar beneden, zoals zondag, is toch een soort van nederlaag.

Dus vanaf La Siala de 10 helemaal naar het dal van Flims genomen, zo'n 1700 meter hoogteverschil. Dat was echt prachtig. Officieel was hij gesloten, maar omdat hij zondag wel open was geweest durfde ik het wel aan. En het viel vandaag nog wel mee - ik heb mijn ski's aan kunnen houden. Later in de week was dat niet het geval.

Hieronder wat foto's die ik tijdens de afdaling heb genomen. Ze beginnen op een meter of 2000 hoogte schat ik zo.

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

Howel het erg rustig was, was ik niet de enige op de piste.

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De piste was niet voor niets gesloten, hoewel je er hier nog net langs kon aan de randen...

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

Af en toe was het net een boswandeling. Je rook ook de geur van de bomen en de modder.

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

Aan het einde van deze piste pak je nog net een straaltje middagzon mee...
De 10 naar Flims - officiëel gesloten, maar nog net te doen

Een mooi einde van een mooie dag!

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home