Quatre Vallées, Zwitserland: super skiën voor sneeuwfreaks
Vorig weekend ben ik teruggekomen van een weekje skiën in Zwitserland, in het skigebied Quatre Vallées. Het was een prachtweek! Het weer, het skigebied, het appartement: allemaal dik in orde...
Op de berg bij Bruson
Chez Nel
We zaten deze week met z'n vieren in het appartement Chez Nel, in het plaatsje Siviez, in Wallis, Zwitserland. Dit ligt op een kleine 1000 kilometer rijden vanaf het midden van Nederland, makkelijk te bereiken via de Duitse autobahn.
Siviez is een heel klein plaatsje: een paar appartementengebouwen, restaurantjes, skiverhuur en een supermarkt. Als je vermaak zoekt buiten het skiën, moet je er niet naartoe gaan, maar als je als hardcore skiër puur voor het skiën gaat, én op een goede lokatie binnen het skigebied wil zitten, is het een prima uitvalsbasis! Vanuit Siviez ben je snel in de verschillende delen van het skigebied, Thyon en Veysonnaz aan de linkerkant, in het midden, dichtbij Siviez, Nendaz. La Tzoumaz en Verbier liggen meer aan de rechterkant van het gebied, maar daar ben je ook vrij snel.
Stoeltjeslift in Siviez, richting Nendaz
Opvallend is dat dit dorp alleen voor het skiën gebouwd is. Desondanks is het geen lelijk dorp met jaren ´80 betonkolossen, zoals je in Frankrijk regelmatig ziet. Siviez ziet er best gezellig uit, net als de andere dorpen in de Quatre Vallées.
Vanuit het dorp kijk je in de verte tegen een stuwdam aan.
Stuwdam boven Siviez
Chez Nel is een prima appartement. Je zou er met z'n zessen in kunnen, maar dan wordt het misschien wat krap. Met z'n vieren was het uitstekend te doen. Omdat het van particuliere eigenaars is, is het gezellig ingericht, en goed voorzien van servies en keukengerei; overal haakjes om je kleren op te hangen. De open haard zorgde ook voor een hoop sfeer. Jammer genoeg gaan de huidige eigenaars een nieuw avontuur aan, en hebben ze het verkocht, anders zou het zeker een optie zijn om naar terug te keren.
Appartementengebouw Dents Rousses in Siviez, waar Chez Nel een appartement op de derde verdieping is
Quatre Vallées
Quatre Vallées is een prachtig skigebied. Toegegeven, 337 Alpendollars (meer dan 200 euro) voor een zesdaagse skipas is wel heel erg veel geld, maar je krijgt er een fantastisch skigebied voor terug. Het skigebied heeft 410 kilometer aan pistes: 135 kilometer blauw, 170 rood, en 105 kilometer aan zwarte pistes en skiroutes. Je kan trouwens ook kleinere (en goedkopere) skipassen krijgen: voor het Printse gebied (met Nendaz, Siviez, Veysonnaz en Thyon), of het gebied rondom Verbier.
Erg zijn erg veel skiroutes: een typisch Zwitsers fenomeen. Het zijn niet geprepareerde pistes, die wel zijn gemarkeerd. Een soort gecontroleerd off-piste skiën dus. Ze zijn vaak wel erg pittig, met veel steile stukken vol buckels. Als je goed kan skiën en van een beetje inspanning houdt zijn ze prachtig! Persoonlijk vond ik het grote aantal skiroutes in dit gebied echt een pluspunt! In alle rust genieten van het uitzicht, de natuur, en een adembenemende afdaling die je beenspieren in vuur en vlam zet...
Het skigebied is niet heel erg geschikt voor beginners die lange tochten willen maken - er zijn niet heel veel blauwe pistes. Verder is het ook niet mogelijk naar alle dorpen af te dalen op een blauwe of rode piste. Als je bijvoorbeeld terugkeert van een tocht door het gebied naar Nendaz, zal je een aardig pittige skiroute moeten nemen.
Skiroute Plan-du-Fou, richting Nendaz, gezien vanuit de gondel
Deze is nog te omzeilen door de gondel naar beneden te nemen. Maar daarna zal je toch echt even een zwarte piste moeten bedwingen. Een goed geprepareerde racebaan weliswaar, maar voor beginners misschien toch een brug te ver... Zo ook voor de terugkeer naar Siviez vanaf de Col des Gentianes, Mont-Gelé of de Chassoure: allemaal skiroutes.
Toch kan je je als beginner prima vermaken rondom Thyon, Veysonnaz en Verbier als je geen lange tochten wil maken. Ook Bruson is dan een goede optie. Of je maakt wel tochten, maar neemt af en toe een lift naar beneden als de piste of skiroute je te moeilijk is.
En als je wat meer gevorderd bent, en je houdt ervan om je grenzen te verleggen, is dit echt een gebied waar je je helemaal kan uitleven!!
Veysonnaz en Thyon
Op de linkerkant van de pistekaart vind je de plaatsen Veysonnaz en Thyon, en de kleinere plaatsjes Les Masses, Les Collons en Mayens-de-l'Ours. In het algemeen zijn de pistes hier niet al te moeilijk.
Goed geprepareerde piste - bijna voor je alleen
Rode piste onder de Greppon Blanc
Kleine buckels op een stukje naast de piste
In dit deel van het gebied vind je nog wel wat oudere liften - kleine stoeltjesliften en sleepliften. Misschien wat minder prettig voor snowboarders... Maar gelukkig heb je hier niet van die sleepliften die je lanceren alsof je een of andere sneeuwraket bent...
Sleeplift Greppon Blanc 2 boven Siviez
Sleeplift Greppon Blanc 2 boven Siviez (filmpje)
Oude stoeltjeslift in de buurt van Thyon
Af en toe lopen voor de snowboarders onder ons op een verbindingspad
Hoewel je aan deze kant van het gebied niet zo ontzettend hoog kan komen - de Etherolla is 2450 meter hoog en de Greppon Blanc 2700 meter, zijn de uitzichten erg mooi.
Mooie uitzichten vanaf deze kant van het gebied
Blik op de Greppon Blanc vanaf Plan-du-Fou
De afdaling naar Mayens-de-l'Ours is ook erg leuk. Dit is een wereldbeker piste, rood, en een echte racebaan - goed geprepareerd en niet al te moeilijk.
Het station van de gondeltjes die daar omhoog gaan is erg mooi. Omdat je als skiër hoger bent dan straatniveau, gaan de gondeltjes netjes naar beneden via een soort trap naar de hoogte van de straatingang, waar je kunt instappen. Vervolgens kan je ook instappen op piste-niveau.
Tracouet gondel in Mayens-de-l'Ours
Nendaz
Nendaz is snel te bereiken vanuit Siviez. Het ligt wat minder centraal in het skigebied omdat je vanuit Nendaz altijd via Siviez gaat als je naar een andere plaats toe wil. Dit 'kost' 3 liften: gondeltjes, een sleper, en een grote gondel.
Helaas heb ik van Nendaz niet zo veel foto's - het was deze week behoorlijk koud, en daardoor deden de batterijen van mijn fototoestel het niet altijd. Soms hielp het wel om ze even in mijn handen te verwarmen, maar ja, daar heb je met temperaturen van af en toe 16 graden onder nul niet altijd zin in. Gelukkig waren de toestellen van mijn reisgenoten kleiner, en pasten die in hun warmere broekzak.
Uitzichten vanaf de Tracouet, boven Nendaz
Zoals ik eerder al zei, is afdalen naar Nendaz niet voor iedereen weggelegd - een skiroute die je nog kan inruilen voor een gondel, maar wel een verplichte zwarte piste. Toch is het laatste stuk van de afdaling naar Nendaz niet moeilijk, en heb je bij de Tracouet een aantal eenvoudige oefenpistes met sleepliftjes, en een sneeuwspeeltuin voor kinderen. Altijd schattig om die kleintjes aan een sneeuwdraaimolen te zien hangen...
De Tracouet, boven Nendaz, in de achtergrond de sneeuwspeeltuin
Sleeplift Les Fontaines, boven Nendaz
Uitzicht vanaf de top van sleeplift Les Fontaines
Een klein beetje zon op een bewolkte dag
Verbier en La Tzoumaz
Verbier
Aan de rechterkant van het gebied vind je Verbier en La Tzoumaz. Verbier is een behoorlijk grote plaats, waar je appartement of hotel niet altijd dicht aan de piste zal liggen. Deze plaats herbergt geen armoedzaaiers, de gasten zijn in het algemeen rijk en laten dat ook graag zien. Veel Engelsen, en zoals in menig chique skioord, Russen.
Verbier aan de overkant van het dal, vanuit Bruson gezien
Vanuit de Médran gondel bij Verbier
Het skigebied boven Verbier heeft best veel rode en blauwe pistes. Dus er valt prima te skiën voor iedereen.
Rode buckelpiste bij lift Ruinettes
Opmerkelijk was de lift Chaux-Express: aan één kabel hangen zowel gondeltjes als stoeltjes.
Chaux Express
Een leuk eettentje aan de piste bij Verbier is Chez Dany. Als je de rode dalafdaling langs de Ruinettes lift neemt, moet je op een gegeven moment linksaf een eenvoudige skiroute op, en dan kom je er vanzelf. Dit stukje skiroute is heel erg leuk - niet moeilijk, en heel leuk slingerend langs allemaal huisjes.
Uitzicht bij Chez Dany
Als je de Médran 2 gondeltjes neemt, die evenwijdig lopen aan die van de Médran 1, kom je best hoog boven de grond... Niet voor mensen met hoogtevrees.
Vanuit de Médran 2 gondel
Boven Verbier ligt ook de Attelas, waar je een prachtig uitzicht hebt.
Vanaf de Attelas op 2700 meter hoogte
Van dit punt vertrekken verschillende pistes; blauw, rood en zwart.
Vanaf de Attelas
La Tzoumaz is een kleiner plaatsje, een echt familiedorp. Het is wereldberoemd om de lange slee baan (binnen Zwitserland dan). Van de top van de Savoleyres op 2354 meter, naar het begin van de gondel op 1506 meter kan je afdalen per slee. Kennelijk wordt deze sport wel serieus genomen daar; in de lift sprak ik een jonge vrouw die aan het trainen was voor de wedstrijden van de week later. Ze had ook een erg mooie houten slee, die er behoorlijk professioneel uit zag. Ze probeerde me nog te verleiden deel te gaan uitmaken van de sleetje-rij-scene in Zwitserland, maar heel moeilijk was het niet om die verleiding te weerstaan. Wel schijnen er al regelmatig Schotten mee te doen met die wedstrijden, uiteraard gekleed in hun kilt. Als het dan zo koud is als deze week heb ik te doen met de Schotse heren. Als ze moeten plassen na de afdaling kunnen ze eerst een half uur op zoek...
De pistes rondom de Savoleyres zijn blauw en rood, en erg goed te doen voor iedereen. Het was niet al te druk in het gebied, dus de pistes bleven er de hele dag mooi bijliggen.
Helaas heb ik niet geen foto's van La Tsoumaz zelf.
Onderweg van La Tsoumaz naar Verbier
Pad van La Tsoumaz naar Verbier - op de achtergrond de sneeuwtaxi die je naar Chez Dany kan brengen
Bruson, de verborgen parel
We hebben optimaal gebruik gemaakt van onze skipas, want we zijn ook naar het wat afgelegen Bruson geweest. Hiervoor moesten we eerst van Siviez naar Verbier skiën, om vervolgens af te dalen met de gondel naar Le Châble.
Wachten op de skibus
Vanaf hier neem je een skibus (gratis met je skipas) voor een 10 minuten durend ritje naar Bruson. Pas wel op, deze skibus rijdt maar een aantal keer per dag. Bij het informatiepunt onderaan de Medran gondels in Verbier kan je de dienstregeling krijgen.
Treinstation bij Le Châble
Eenmaal aangekomen bij Bruson, op 1080 meter hoogte, pak je een oude, supertrage stoeltjeslift. Soms zijn trage liften vervelend, maar hier kon je lekker genieten van het zonnetje en de bosrijke omgeving.
Rust in Bruson
In dit skigebied was het ontzettend rustig, in de paar uur dat we er waren zijn we misschien een stuk of 10 andere skiërs tegengekomen! Daardoor lagen de pistes er, zelfs na het middaguur, nog bij als perfect geprepareerde racebanen van wit corduroy...
Corduroy racebaan met fantastisch uitzicht
Gelukkig hebben deze wolken ons vandaag niet bereikt
Voor een gezin met jonge kinderen lijkt me dit een perfect gebied: klein en overzichtelijk. Maar als papa of mama toch even wil knallen is ook dát mogelijk op de zwarte racebaan die het gebied rijk is.
Ondanks dat het een klein gebied is, kan je nog aardig hoog komen, waar je prachtige uitzichten hebt.
Ouderwets sleepliftje in Bruson
De bekroning van het bezoek aan Bruson is de skiroute naar beneden. Het is een eenvoudig pad, voor iedereen goed te doen, maar zo ontzettend mooi door het bos. De sneeuw was hier ook erg lekker - hele grote lichte sneeuwkristallen, prachtig om omhoog te gooien en in de zon te laten verwaaien.
Doorkijkje vanaf de skiroute naar het dal
Genieten van de omgeving op de skiroute
Uitzicht vanaf de skiroute naar beneden
Na de skiroute een stukje lopen naar de bushalte...
Mont-Fort
Het hoogste punt van het skigebied is de Mont-Fort, die tussen Siviez en Verbier in ligt. Ja kan hier met een gondel tot op 3300 meter hoogte komen. Het was er behoorlijk koud, maar het fantastische uitzicht was hartverwarmend.
Uitzichten vanaf de Mont-Fort
Vanaf dit punt vertrekt maar één piste, een zwarte. Wel gingen er vanaf hier veel mensen off-piste, al dan niet met gids.
Pad naar de zwarte piste toe, die loopt rechts naar beneden
De piste
De piste is erg steil en zit vol met buckels. Heel erg mooi, wel pittig. Wat lager wordt hij iets minder steil, en de buckels verdwijnen... een echte racebaan!
Skiroute Gentianes - Tortin
Als je na de afdaling van de Mont-Fort de smaak te pakken hebt, kan je meteen de skiroute nemen die naar de Tortin loopt. Dan ben je zonder een lift te hoeven nemen zo'n 1300 hoogtemeters gedaald.
Skiroute Gentianes - Tortin
De route ligt in een beschutte kom die uitkomt op de Tortin. In het bovengedeelte van deze kom liggen verder geen pistes. De route begint wat steiler, maar is niet ontzettend steil. Aan het einde is het een eenvoudig pad.
Skiroute vanaf de Mont-Gelé
De Mont-Gelé is een bergtop van 3000 meter, die iets voor de Mont-Fort ligt. Het mooie aan deze berg is dat er geen enkele 'normale' piste vanaf loopt, alleen maar twee skiroutes! De ene loopt richting La Chaux; de andere naar de Tortin. Deze laatste heb ik twee keer genomen, één keer op een nevelige ochtend, een andere keer 's middags toen het helder was.
Er gaat een klein, redelijk oud gondeltje de Mont-Gelé op. Het vreemde is dat er niet, zoals gewoon, twee gondels zijn, waarvan de ene omhoog gaat als de ander naar beneden gaat. Er is er maar één.
Onder de gondel naar de Mont-Gelé
Bovenaan de gondel bij de Mont-Gelé
Het wiel van de gondel bovenaan de Mont-Gelé
Uitzicht vanaf de Mont-Gelé
Eenmaal boven aangekomen moet je eerst een smal paadje nemen langs een erg steile helling. Gelukkig geeft het koord een hoop veiligheid ;-)
In de nevel wordt het helemaal lastig om de buckels nog te zien
Terwijl de buckels bij een heldere hemel goed te onderscheiden zijn
Ondanks de nevel mooi uitzicht
Ook bij de route van de Mont-Gelé is het begin het moeilijkst; daarna wordt het een stuk minder steil, en snowboarders zullen zelfs een paar keer hun board onder de arm moeten nemen.
Skiroute Lac des Vaux - La Tsoumaz
De mooiste skiroute is de skiroute van Lac des Vaux naar La Tsoumaz. Deze begint bij het Lac des Vaux, op een meter of 2400, schat ik. Vandaar loopt hij door de Vallon d'Arby, een rustig leeg dal, naar La Tsoumaz.
Deze route begint met een vrij vlak stuk vanaf het Lac des Vaux.
Hierna volgt een wat steiler stuk met grote buckels.
Na dit stuk maak je wat rare s-bochten over een erg smal pad tussen de bergwand en een grote sneeuwrand.
Ondertussen heb je steeds een prachtig uitzicht.
Na de rare s-bochten kom traverseer je een stuk langs de helling en kom je op een graat waar je kan kiezen om richting Verbier te gaan, of richting La Tsoumaz. Als je naar La Tsoumax gaat heb je voor een groot deel een pad, en verder wat niet al te steile buckelveldjes.
Het is de hele tijd genieten van de omgeving.
Bijna beneden aangekomen ski je met het beekje de Arby mee.
Aan het eind van de route ski je een stuk over de stoep van een rustig weggetje, om vervolgens in de buurt van de Etablons stoeltjeslift weer op de piste terug te komen.
Beide keren dat ik deze route heb geskied, ben ik bijna niemand tegengekomen. Ook dat maakt zo'n skiroute zo mooi: in alle rust genieten van prachtige natuur.
"Heb je aandelen in het skigebied ofzo?"
Nee, ik heb geen aandelen helaas. Maar als ze vrij verhandelbaar waren...
Maar serieus: ik vond het inderdaad een erg mooi gebied. Ondanks alle prachtige dingen, heb ik nog wel een kleine aanmerking. Zo was de bewegwijzering in het gebied erg matig. Op plaatsen waar je niet kon verdwalen (Bruson bijvoorbeeld) stonden genoeg borden. Daar waar je wel moet opletten waar je heen gaat, omdat je bijvoorbeeld geen verbindingslift wil missen (eigenlijk alles behalve Bruson dus), vond ik het allemaal niet super goed aangegeven. Dat komt mede doordat de pistes alleen paaltjes in een bepaalde kleur hebben, maar je niet echt goed kan afleiden op welke piste je nou precies zit... De pistes hebben dus ook geen namen of nummers.
Ondanks dat kleine nadeel, werkelijk een fantastisch gebied, waar ik zeker een keer wil terugkomen!
Links
Chez Nel, ons appartement
Aflevering van Snowmagazine over het gebied - het is de 10e aflevering
Site van de TeleNendaz, de kabelbanen bij Nendaz en Siviez
Op de berg bij Bruson
Chez Nel
We zaten deze week met z'n vieren in het appartement Chez Nel, in het plaatsje Siviez, in Wallis, Zwitserland. Dit ligt op een kleine 1000 kilometer rijden vanaf het midden van Nederland, makkelijk te bereiken via de Duitse autobahn.
Siviez is een heel klein plaatsje: een paar appartementengebouwen, restaurantjes, skiverhuur en een supermarkt. Als je vermaak zoekt buiten het skiën, moet je er niet naartoe gaan, maar als je als hardcore skiër puur voor het skiën gaat, én op een goede lokatie binnen het skigebied wil zitten, is het een prima uitvalsbasis! Vanuit Siviez ben je snel in de verschillende delen van het skigebied, Thyon en Veysonnaz aan de linkerkant, in het midden, dichtbij Siviez, Nendaz. La Tzoumaz en Verbier liggen meer aan de rechterkant van het gebied, maar daar ben je ook vrij snel.
Stoeltjeslift in Siviez, richting Nendaz
Opvallend is dat dit dorp alleen voor het skiën gebouwd is. Desondanks is het geen lelijk dorp met jaren ´80 betonkolossen, zoals je in Frankrijk regelmatig ziet. Siviez ziet er best gezellig uit, net als de andere dorpen in de Quatre Vallées.
Vanuit het dorp kijk je in de verte tegen een stuwdam aan.
Stuwdam boven Siviez
Chez Nel is een prima appartement. Je zou er met z'n zessen in kunnen, maar dan wordt het misschien wat krap. Met z'n vieren was het uitstekend te doen. Omdat het van particuliere eigenaars is, is het gezellig ingericht, en goed voorzien van servies en keukengerei; overal haakjes om je kleren op te hangen. De open haard zorgde ook voor een hoop sfeer. Jammer genoeg gaan de huidige eigenaars een nieuw avontuur aan, en hebben ze het verkocht, anders zou het zeker een optie zijn om naar terug te keren.
Appartementengebouw Dents Rousses in Siviez, waar Chez Nel een appartement op de derde verdieping is
Quatre Vallées
Quatre Vallées is een prachtig skigebied. Toegegeven, 337 Alpendollars (meer dan 200 euro) voor een zesdaagse skipas is wel heel erg veel geld, maar je krijgt er een fantastisch skigebied voor terug. Het skigebied heeft 410 kilometer aan pistes: 135 kilometer blauw, 170 rood, en 105 kilometer aan zwarte pistes en skiroutes. Je kan trouwens ook kleinere (en goedkopere) skipassen krijgen: voor het Printse gebied (met Nendaz, Siviez, Veysonnaz en Thyon), of het gebied rondom Verbier.
Erg zijn erg veel skiroutes: een typisch Zwitsers fenomeen. Het zijn niet geprepareerde pistes, die wel zijn gemarkeerd. Een soort gecontroleerd off-piste skiën dus. Ze zijn vaak wel erg pittig, met veel steile stukken vol buckels. Als je goed kan skiën en van een beetje inspanning houdt zijn ze prachtig! Persoonlijk vond ik het grote aantal skiroutes in dit gebied echt een pluspunt! In alle rust genieten van het uitzicht, de natuur, en een adembenemende afdaling die je beenspieren in vuur en vlam zet...
Het skigebied is niet heel erg geschikt voor beginners die lange tochten willen maken - er zijn niet heel veel blauwe pistes. Verder is het ook niet mogelijk naar alle dorpen af te dalen op een blauwe of rode piste. Als je bijvoorbeeld terugkeert van een tocht door het gebied naar Nendaz, zal je een aardig pittige skiroute moeten nemen.
Skiroute Plan-du-Fou, richting Nendaz, gezien vanuit de gondel
Deze is nog te omzeilen door de gondel naar beneden te nemen. Maar daarna zal je toch echt even een zwarte piste moeten bedwingen. Een goed geprepareerde racebaan weliswaar, maar voor beginners misschien toch een brug te ver... Zo ook voor de terugkeer naar Siviez vanaf de Col des Gentianes, Mont-Gelé of de Chassoure: allemaal skiroutes.
Toch kan je je als beginner prima vermaken rondom Thyon, Veysonnaz en Verbier als je geen lange tochten wil maken. Ook Bruson is dan een goede optie. Of je maakt wel tochten, maar neemt af en toe een lift naar beneden als de piste of skiroute je te moeilijk is.
En als je wat meer gevorderd bent, en je houdt ervan om je grenzen te verleggen, is dit echt een gebied waar je je helemaal kan uitleven!!
Veysonnaz en Thyon
Op de linkerkant van de pistekaart vind je de plaatsen Veysonnaz en Thyon, en de kleinere plaatsjes Les Masses, Les Collons en Mayens-de-l'Ours. In het algemeen zijn de pistes hier niet al te moeilijk.
Goed geprepareerde piste - bijna voor je alleen
Rode piste onder de Greppon Blanc
Kleine buckels op een stukje naast de piste
In dit deel van het gebied vind je nog wel wat oudere liften - kleine stoeltjesliften en sleepliften. Misschien wat minder prettig voor snowboarders... Maar gelukkig heb je hier niet van die sleepliften die je lanceren alsof je een of andere sneeuwraket bent...
Sleeplift Greppon Blanc 2 boven Siviez
Sleeplift Greppon Blanc 2 boven Siviez (filmpje)
Oude stoeltjeslift in de buurt van Thyon
Af en toe lopen voor de snowboarders onder ons op een verbindingspad
Hoewel je aan deze kant van het gebied niet zo ontzettend hoog kan komen - de Etherolla is 2450 meter hoog en de Greppon Blanc 2700 meter, zijn de uitzichten erg mooi.
Mooie uitzichten vanaf deze kant van het gebied
Blik op de Greppon Blanc vanaf Plan-du-Fou
De afdaling naar Mayens-de-l'Ours is ook erg leuk. Dit is een wereldbeker piste, rood, en een echte racebaan - goed geprepareerd en niet al te moeilijk.
Het station van de gondeltjes die daar omhoog gaan is erg mooi. Omdat je als skiër hoger bent dan straatniveau, gaan de gondeltjes netjes naar beneden via een soort trap naar de hoogte van de straatingang, waar je kunt instappen. Vervolgens kan je ook instappen op piste-niveau.
Tracouet gondel in Mayens-de-l'Ours
Nendaz
Nendaz is snel te bereiken vanuit Siviez. Het ligt wat minder centraal in het skigebied omdat je vanuit Nendaz altijd via Siviez gaat als je naar een andere plaats toe wil. Dit 'kost' 3 liften: gondeltjes, een sleper, en een grote gondel.
Helaas heb ik van Nendaz niet zo veel foto's - het was deze week behoorlijk koud, en daardoor deden de batterijen van mijn fototoestel het niet altijd. Soms hielp het wel om ze even in mijn handen te verwarmen, maar ja, daar heb je met temperaturen van af en toe 16 graden onder nul niet altijd zin in. Gelukkig waren de toestellen van mijn reisgenoten kleiner, en pasten die in hun warmere broekzak.
Uitzichten vanaf de Tracouet, boven Nendaz
Zoals ik eerder al zei, is afdalen naar Nendaz niet voor iedereen weggelegd - een skiroute die je nog kan inruilen voor een gondel, maar wel een verplichte zwarte piste. Toch is het laatste stuk van de afdaling naar Nendaz niet moeilijk, en heb je bij de Tracouet een aantal eenvoudige oefenpistes met sleepliftjes, en een sneeuwspeeltuin voor kinderen. Altijd schattig om die kleintjes aan een sneeuwdraaimolen te zien hangen...
De Tracouet, boven Nendaz, in de achtergrond de sneeuwspeeltuin
Sleeplift Les Fontaines, boven Nendaz
Uitzicht vanaf de top van sleeplift Les Fontaines
Een klein beetje zon op een bewolkte dag
Verbier en La Tzoumaz
Verbier
Aan de rechterkant van het gebied vind je Verbier en La Tzoumaz. Verbier is een behoorlijk grote plaats, waar je appartement of hotel niet altijd dicht aan de piste zal liggen. Deze plaats herbergt geen armoedzaaiers, de gasten zijn in het algemeen rijk en laten dat ook graag zien. Veel Engelsen, en zoals in menig chique skioord, Russen.
Verbier aan de overkant van het dal, vanuit Bruson gezien
Vanuit de Médran gondel bij Verbier
Het skigebied boven Verbier heeft best veel rode en blauwe pistes. Dus er valt prima te skiën voor iedereen.
Rode buckelpiste bij lift Ruinettes
Opmerkelijk was de lift Chaux-Express: aan één kabel hangen zowel gondeltjes als stoeltjes.
Chaux Express
Een leuk eettentje aan de piste bij Verbier is Chez Dany. Als je de rode dalafdaling langs de Ruinettes lift neemt, moet je op een gegeven moment linksaf een eenvoudige skiroute op, en dan kom je er vanzelf. Dit stukje skiroute is heel erg leuk - niet moeilijk, en heel leuk slingerend langs allemaal huisjes.
Uitzicht bij Chez Dany
Als je de Médran 2 gondeltjes neemt, die evenwijdig lopen aan die van de Médran 1, kom je best hoog boven de grond... Niet voor mensen met hoogtevrees.
Vanuit de Médran 2 gondel
Boven Verbier ligt ook de Attelas, waar je een prachtig uitzicht hebt.
Vanaf de Attelas op 2700 meter hoogte
Van dit punt vertrekken verschillende pistes; blauw, rood en zwart.
Vanaf de Attelas
La Tzoumaz is een kleiner plaatsje, een echt familiedorp. Het is wereldberoemd om de lange slee baan (binnen Zwitserland dan). Van de top van de Savoleyres op 2354 meter, naar het begin van de gondel op 1506 meter kan je afdalen per slee. Kennelijk wordt deze sport wel serieus genomen daar; in de lift sprak ik een jonge vrouw die aan het trainen was voor de wedstrijden van de week later. Ze had ook een erg mooie houten slee, die er behoorlijk professioneel uit zag. Ze probeerde me nog te verleiden deel te gaan uitmaken van de sleetje-rij-scene in Zwitserland, maar heel moeilijk was het niet om die verleiding te weerstaan. Wel schijnen er al regelmatig Schotten mee te doen met die wedstrijden, uiteraard gekleed in hun kilt. Als het dan zo koud is als deze week heb ik te doen met de Schotse heren. Als ze moeten plassen na de afdaling kunnen ze eerst een half uur op zoek...
De pistes rondom de Savoleyres zijn blauw en rood, en erg goed te doen voor iedereen. Het was niet al te druk in het gebied, dus de pistes bleven er de hele dag mooi bijliggen.
Helaas heb ik niet geen foto's van La Tsoumaz zelf.
Onderweg van La Tsoumaz naar Verbier
Pad van La Tsoumaz naar Verbier - op de achtergrond de sneeuwtaxi die je naar Chez Dany kan brengen
Bruson, de verborgen parel
We hebben optimaal gebruik gemaakt van onze skipas, want we zijn ook naar het wat afgelegen Bruson geweest. Hiervoor moesten we eerst van Siviez naar Verbier skiën, om vervolgens af te dalen met de gondel naar Le Châble.
Wachten op de skibus
Vanaf hier neem je een skibus (gratis met je skipas) voor een 10 minuten durend ritje naar Bruson. Pas wel op, deze skibus rijdt maar een aantal keer per dag. Bij het informatiepunt onderaan de Medran gondels in Verbier kan je de dienstregeling krijgen.
Treinstation bij Le Châble
Eenmaal aangekomen bij Bruson, op 1080 meter hoogte, pak je een oude, supertrage stoeltjeslift. Soms zijn trage liften vervelend, maar hier kon je lekker genieten van het zonnetje en de bosrijke omgeving.
Rust in Bruson
In dit skigebied was het ontzettend rustig, in de paar uur dat we er waren zijn we misschien een stuk of 10 andere skiërs tegengekomen! Daardoor lagen de pistes er, zelfs na het middaguur, nog bij als perfect geprepareerde racebanen van wit corduroy...
Corduroy racebaan met fantastisch uitzicht
Gelukkig hebben deze wolken ons vandaag niet bereikt
Voor een gezin met jonge kinderen lijkt me dit een perfect gebied: klein en overzichtelijk. Maar als papa of mama toch even wil knallen is ook dát mogelijk op de zwarte racebaan die het gebied rijk is.
Ondanks dat het een klein gebied is, kan je nog aardig hoog komen, waar je prachtige uitzichten hebt.
Ouderwets sleepliftje in Bruson
De bekroning van het bezoek aan Bruson is de skiroute naar beneden. Het is een eenvoudig pad, voor iedereen goed te doen, maar zo ontzettend mooi door het bos. De sneeuw was hier ook erg lekker - hele grote lichte sneeuwkristallen, prachtig om omhoog te gooien en in de zon te laten verwaaien.
Doorkijkje vanaf de skiroute naar het dal
Genieten van de omgeving op de skiroute
Uitzicht vanaf de skiroute naar beneden
Na de skiroute een stukje lopen naar de bushalte...
Mont-Fort
Het hoogste punt van het skigebied is de Mont-Fort, die tussen Siviez en Verbier in ligt. Ja kan hier met een gondel tot op 3300 meter hoogte komen. Het was er behoorlijk koud, maar het fantastische uitzicht was hartverwarmend.
Uitzichten vanaf de Mont-Fort
Vanaf dit punt vertrekt maar één piste, een zwarte. Wel gingen er vanaf hier veel mensen off-piste, al dan niet met gids.
Pad naar de zwarte piste toe, die loopt rechts naar beneden
De piste
De piste is erg steil en zit vol met buckels. Heel erg mooi, wel pittig. Wat lager wordt hij iets minder steil, en de buckels verdwijnen... een echte racebaan!
Skiroute Gentianes - Tortin
Als je na de afdaling van de Mont-Fort de smaak te pakken hebt, kan je meteen de skiroute nemen die naar de Tortin loopt. Dan ben je zonder een lift te hoeven nemen zo'n 1300 hoogtemeters gedaald.
Skiroute Gentianes - Tortin
De route ligt in een beschutte kom die uitkomt op de Tortin. In het bovengedeelte van deze kom liggen verder geen pistes. De route begint wat steiler, maar is niet ontzettend steil. Aan het einde is het een eenvoudig pad.
Skiroute vanaf de Mont-Gelé
De Mont-Gelé is een bergtop van 3000 meter, die iets voor de Mont-Fort ligt. Het mooie aan deze berg is dat er geen enkele 'normale' piste vanaf loopt, alleen maar twee skiroutes! De ene loopt richting La Chaux; de andere naar de Tortin. Deze laatste heb ik twee keer genomen, één keer op een nevelige ochtend, een andere keer 's middags toen het helder was.
Er gaat een klein, redelijk oud gondeltje de Mont-Gelé op. Het vreemde is dat er niet, zoals gewoon, twee gondels zijn, waarvan de ene omhoog gaat als de ander naar beneden gaat. Er is er maar één.
Onder de gondel naar de Mont-Gelé
Bovenaan de gondel bij de Mont-Gelé
Het wiel van de gondel bovenaan de Mont-Gelé
Uitzicht vanaf de Mont-Gelé
Eenmaal boven aangekomen moet je eerst een smal paadje nemen langs een erg steile helling. Gelukkig geeft het koord een hoop veiligheid ;-)
In de nevel wordt het helemaal lastig om de buckels nog te zien
Terwijl de buckels bij een heldere hemel goed te onderscheiden zijn
Ondanks de nevel mooi uitzicht
Ook bij de route van de Mont-Gelé is het begin het moeilijkst; daarna wordt het een stuk minder steil, en snowboarders zullen zelfs een paar keer hun board onder de arm moeten nemen.
Skiroute Lac des Vaux - La Tsoumaz
De mooiste skiroute is de skiroute van Lac des Vaux naar La Tsoumaz. Deze begint bij het Lac des Vaux, op een meter of 2400, schat ik. Vandaar loopt hij door de Vallon d'Arby, een rustig leeg dal, naar La Tsoumaz.
Deze route begint met een vrij vlak stuk vanaf het Lac des Vaux.
Hierna volgt een wat steiler stuk met grote buckels.
Na dit stuk maak je wat rare s-bochten over een erg smal pad tussen de bergwand en een grote sneeuwrand.
Ondertussen heb je steeds een prachtig uitzicht.
Na de rare s-bochten kom traverseer je een stuk langs de helling en kom je op een graat waar je kan kiezen om richting Verbier te gaan, of richting La Tsoumaz. Als je naar La Tsoumax gaat heb je voor een groot deel een pad, en verder wat niet al te steile buckelveldjes.
Het is de hele tijd genieten van de omgeving.
Bijna beneden aangekomen ski je met het beekje de Arby mee.
Aan het eind van de route ski je een stuk over de stoep van een rustig weggetje, om vervolgens in de buurt van de Etablons stoeltjeslift weer op de piste terug te komen.
Beide keren dat ik deze route heb geskied, ben ik bijna niemand tegengekomen. Ook dat maakt zo'n skiroute zo mooi: in alle rust genieten van prachtige natuur.
"Heb je aandelen in het skigebied ofzo?"
Nee, ik heb geen aandelen helaas. Maar als ze vrij verhandelbaar waren...
Maar serieus: ik vond het inderdaad een erg mooi gebied. Ondanks alle prachtige dingen, heb ik nog wel een kleine aanmerking. Zo was de bewegwijzering in het gebied erg matig. Op plaatsen waar je niet kon verdwalen (Bruson bijvoorbeeld) stonden genoeg borden. Daar waar je wel moet opletten waar je heen gaat, omdat je bijvoorbeeld geen verbindingslift wil missen (eigenlijk alles behalve Bruson dus), vond ik het allemaal niet super goed aangegeven. Dat komt mede doordat de pistes alleen paaltjes in een bepaalde kleur hebben, maar je niet echt goed kan afleiden op welke piste je nou precies zit... De pistes hebben dus ook geen namen of nummers.
Ondanks dat kleine nadeel, werkelijk een fantastisch gebied, waar ik zeker een keer wil terugkomen!
Links
Chez Nel, ons appartement
Aflevering van Snowmagazine over het gebied - het is de 10e aflevering
Site van de TeleNendaz, de kabelbanen bij Nendaz en Siviez
Labels: ski "Quatre Vallées"
posted by Jon at 3:30 PM
9 comments
