Toerski 2: de uitrusting en oefenen met lawinepiepers

In dit stukje overzicht van de uitrusting die je gebruikt bij het toerskiën, en wat foto's van het oefenen met de lawinepiepers.

Ski's
De ski's die je gebruikt bij het toerskiën zijn wat lichter dan pisteski's, om het omhoog lopen niet al te zwaar te maken. Mijn Foils voor op de piste wegen zo'n 3 kilo per stuk; de toerski's van Kneisl die ik huurde wogen zo'n 2,4 kilo (inclusief binding).


Een kijkje in de keuken van een (toer)skiër

Op de foto zie je verschillende paren ski's en toerski's. V.l.n.r.: Dynamic toerski's, nog zonder binding; Atomic GS 9.21 piste ski's; Salomon 1080 Foil piste ski's; Hagan toerski's; Kneisl toerski's (waar ik op skiede); hele mooie Movement toerski's; en nog een ski.

Bindingen
De bindingen van toerski's hebben twee standen: een ski stand, net als bij piste ski's, maar ook een loopstand. In de loopstand kan je hiel vrij bewegen zodat je makkelijk omhoog kan lopen.
Verder heb je in de loopstand nog verschillende mogelijkheden om ervoor te zorgen dat je hiel een wat hoger rustpunt heeft, de zogenaamde 'steighulp', handig bij steilere stukken.


Toerski bindingen

Op de foto zie je verschillende toerski bindingen: die op de rode ski's zijn Diamir bindingen, die op de blauwe Silvretta bindingen, en die op de zwarte zijn van Dynafit. De laatste bindingen zijn het lichtst. De eerste twee hebben buizen die onder de schoen doorlopen, en je zet je schoen erin als op gewone piste bindingen. De Dynafits missen de buizen, en je zet je schoen er ook anders in dan in piste bindingen: aan het teen en hielgedeelte zitten kleine palletjes die in gaten in je schoen passen.

Niet alle toerski bindingen hebben stoppers - daarom maakte ik mijn ski's ook vast met koordjes om mijn skischoen.



Stokken
Met toerskiën gebruik je gewone skistokken. Tijdens het stijgen zet je deze wel in de sneeuw, maar het is niet zo dat je er echt gebruik van maakt zoals bijvoorbeeld bij langlaufen.

Stijgvellen
Om tijdens het stijgen niet naar beneden terug te glijden, gebruik je stijgvellen. Deze passen precies op je ski. Eén kant plakt aan je ski, en de andere kant is van een stof waarbij de haren één kant op staan. Naar die kant kan je dan niet terugglijden, maar de voorwaartse beweging gaat wel soepel over de sneeuw.

Wanneer je wil afdalen moet je deze van je ski's aftrekken en dubbel vouwen, zodat je ze in je tas kan stoppen zonder dat ze overal aan blijven plakken.

Vroeger waren de stijgvellen van dierenhuid gemaakt.

Harsijzers
Wanneer de sneeuw erg ijzig is, of de helling steil, heb je soms aan je stijgvellen niet genoeg - je glijdt terug. Dan moet je ook je harsijzers gebruiken. Harsijzers zijn hoefijzervormige stalen dingen, die om je ski passen. Je zet ze vast in de binding, zodat ze ook de omhoog-omlaag beweging maken wanneer je loopt, zodat je je ski makkelijk naar voren zet, en de ijzers zich bij het neerkomen in de sneeuw drukken.

Pieper
Aangezien je je buiten de gebaande pistes begeeft, is er een kans dat je in een lawine terechtkomt. Daarom draag je onder je buitenste kledinglaag een lawinepieper.


Lawinepieper 'DTS Tracker'

Standaard staat een pieper ingesteld op zenden. Dit zorgt ervoor dat je als je onder de sneeuw bedolven bent gevonden kan worden door iemand anders met een pieper. Deze laatste heeft zijn pieper dan in ontvangststand gezet. Dit betekent wel dat als hij in nog een lawine terechtkomt niet gevonden zal kunnen worden!

Iedere pieper die in ontvanststand staat geeft middels een geluidssignaal aan of je dichtbij of ver van het slachtoffer vandaan bent. De DTS Tracker geeft ook de richting aan waar je naartoe moet lopen om het slachtoffer te vinden. Dit komt omdat hij twee antennes heeft, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Ortovox F1 die maar één antenne heeft.


DTS Tracker

Op de foto zie je de DTS Tracker die aangeeft dat er rechtsvoor je op 2.8 meter afstand een slachtoffer ligt.

Sonde en schep
Als je pieper aangeeft dat je dichtbij het slachtoffer bent, ga je met je sonde in de sneeuw prikken om de plek waar het slachtoffer ligt precies vast te stellen. Hier ga je hem dan met je schep uitgraven.
De sonde is een soort van tentstok van een koepeltent, die je klein meeneemt, en dan kan uitklappen.

Oefenen met lawinepiepers
De tweede toerski dag wilden we de Grand Galbert op gaan vanaf Oulles, niet ver van Bourg d'Oisans, en eerst even oefenen met de lawinepiepers. Het weer was niet mooi, en vanwege verse papperige sneeuw was er ook veel lawinegevaar. Terwijl we aan het oefenen waren hoorden we diverse lawines van de bergen in de buurt afrazen.


Links van de struik zie je in de verte een kleine lawine

Dus uiteindelijk zijn we de berg niet meer op gegaan, maar hebben een uur of 3 met de piepers zitten stoeien.

We waren met z'n drieën: één begroef zijn pieper, waarna de anderen hem gingen zoeken. Slim als ik was had ik op een gegeven moment mijn pieper begraven terwijl hij niet aan stond! Handig! Het sneeuwveldje waar we oefenden was al aardig vertrapt door ons, dus zo makkelijk was het niet om hem terug te vinden. Ik begon inmiddels aardig te zweten van het geschep in de sneeuw, en de gedachte aan de 300 euro die het me zou kosten als ik hem niet terugvond, toen ik hem gelukkig weer vond...


Met sonde en pieper op zoek naar het 'slachtoffer'


De precieze lokatie vaststellen met de pieper

Op de terugweg van Oulles nog wat foto's geschoten vanaf het smalle en behoorlijk steile doodlopende weggetje waarmee je dit gehucht kan bereiken...









Hoewel het dus niet zo'n mooie dag was, hebben we hem wel erg nuttig besteed. Gaandeweg ging het zoeken steeds beter, bij de laatste pogingen hadden we het slachtoffer in een minuut of drie gevonden...