Op audiëntie bij de Wilde Keizer - is dit weiland wel de piste?

Na weer een goede poederdump 's nachts ben ik weer lekker aan het skieën geslagen, en het leek me leuk om de zwarte piste 1, van Hochbrixen naar Brixen im Thale te nemen. Helemaal omdat die niet geprepareerd was, dus lekker door de poeder ploegen zou zijn...
En poeder ploegen werd het, want op een gegeven moment was ik (en ik was gelukkig niet de enige) de piste kwijtgeraakt, en moest ik via allerlei weilanden mijn weg vervolgen.

Helaas was het zicht dermate slecht dat ik ook niet kon zien hoe ik wel op de piste kon komen. Op bovenstaande foto viel het zicht nog wel mee, maar dat verslechterde steeds meer...

Op zich niet zo leuk, maar gelukkig was de helling redelijk bewoond: ik moest een paar weggetjes oversteken, en passeerde zo af en toe wat huizen of schuren.

Toch was ik het op een gegeven moment wel een beetje zat, want door het slechte zicht, en doordat ik niet verkeerd uit wilde komen, skiede ik wat te behoedzaam (dat wil zeggen: te langzaam), waardoor ik af en toe stil kwam te staan. En om dan weer een stukje door poeder die tot boven je knieën komt te 'lopen', is aardig vermoeiend.

Gelukkig had ik mijn Navman bij me, en toen ik het echt zat begon te worden zag ik dat ik op een meter of 950 hoogte zat, en dus niet al te ver meer van Brixen verwijderd was. Dat gaf me wat hoop, en ja hoor, het zicht werd iets beter, en ik hoefde alleen maar een stukje te traverseren om weer op de piste uit te komen...